(در این لحظه که می‌خواهم این متن را منتشر کنم، در یکمین سالگرد جنبش جلیقه‌زردها در فرانسه، اخباری از ایران می‌رسد که شاید باعث شود موضوع این مقاله در نگاه نخست بی‌ارتباط با اوضاع به نظر آید. اما در کنه مطلب چنین نیست و امواج در اعماق به‌هم می‌آمیزند.) حدود یک ماه پیش یکی از دوستان در تماسی تلفنی از من پرسید که آیا خبر دارم ترجمه‌ی جدیدی از جامعه‌ی نمایش در ایران منتشر شده است؟ گفتم نه خبر...
امروز دو پیام از خوانندگان این وب‌سایت دریافت کردم: اولی با حسن‌نیت انتشار این چهارمین چاپ را به من تبریک گفته بود و دومی از من پرسیده بود که آیا خطاهای تایپی چاپ‌های پیشین این بار تصحیح شده است یا نه. به پیام‌دهنده‌ی اول پاسخ دادم که من از انتشار این چاپ جدید اطلاع نداشته‌ام و آن‌چه در زیر می‌آید مربوط به دومین پرسش است که چه‌بسا برای سایر خوانندگان علاقمند به این کتاب نیز بی‌فایده نباشد.
همان‌طور که تاکنون چندین بار به این موضوع اشاره کرده‌ام، طی سال‌های گذشته کسانی، خواه با حسن‌نیت و خواه مغرضانه، از متن فارسی جامعه‌ی نمایش به ترجمه‌ی من در نشر آگه، نسخه‌هایی ناقص و اشتباه در شبکه‌ی اینترنت پخش کرده‌اند. من تا جایی که از ماجرا اطلاع یافته‌ام و برایم مقدور بوده با سایت‌هایی تماس گرفته‌ام و بسیاری از دوستان لطف کرده‌اند و به درخواست من لینک چنین نسخه‌های معیوبی را...
مقدمه‌ی مترجم بر چاپ یکم و دوم جامعه‌ی نمایش
گفت‌و‌گوی روزنامه‌ی شرق با بهروز صفدری درباره جنبش «موقعیت‌سازان» به بهانه تجدید چاپ «جامعه نمایش»، یکشنبه ۲۳ شهریور ۱۳۹۳ بخش اول مصاحبه بخش دوم مصاحبه هوای آلوده ما را ملزم به احتیاط می‌کند • با اینکه ترجمه «جامعه نمایش» به فارسی در همان ابتدای انتشار با استقبال خوبی مواجه و مدت‌هاست نایاب شده بود حدود یک‌دهه خبری از انتشار مجدد آن نبود. چرا تجدید چاپ این کتاب این‌همه به طول انجامید؟ چرا فاصله‌ی...