به نشانهی برگزاری یا بزرگداشتی از گردشِ زمان و طبیعت، به این فکر افتادم که همراه با انتشارِ نسخهی پیدیاف چند تا از متنهای پیشین در بارهی طبیعت و محیط زیست، (بخشی از سیارهی بیمار ، یک جای خالی دیگر: گونتر آندرس، نقادِ عصر جدیدِ مرگمحور،مصاحبهای در بارهی جایگاه محیط زیست در نقد رادیکال و جنبش سیتواسیونیستی، فرهنگ، شعر و زیستبوم و نیز از میان متنهای مربوط به اپیدمی کورونا، برای نمونه...
فرهنگ، شعر و زیستبومشناسی ـ روبرتو خواروز ؛ برگردان: بهروز صفدری
کجاست سایهی شیءیی متکی بر دیوار؟ کجاست تصویرِ آینهیی متکی بر شب؟ کجاست زندگی مخلوقی متکی بر خویش؟ کجاست امپراتوری انسانی متکی بر مرگ؟ کجاست نورِ خدایی متکی بر نیستی؟ آنچه که میجوییم شاید در این فضاهای بیفضاست « در میان همهی نیروها، نخستین نیرویی که جهان را میگرداند دروغ است». این نخستین عبارت کتابی است نوشتهی ژان فرانسوا رُوِل Jean-François Revel به نامِ شناختِ بیهوده.آیا این حرف بازتاب...